ประวัติและแนวโน้มการพัฒนานั่งร้าน

ในช่วงต้นทศวรรษ 1980 จีนได้เปิดตัวนั่งร้านแบบประตู นั่งร้านแบบหัวเข็มขัด และนั่งร้านประเภทอื่นๆ อย่างต่อเนื่องจากต่างประเทศ นอกจากนี้นั่งร้านพอร์ทัลยังใช้กันอย่างแพร่หลายในโครงการในประเทศจำนวนมาก และได้ผลลัพธ์ที่ดี เนื่องจากปัญหาคุณภาพผลิตภัณฑ์ของโครงนั่งร้านพอร์ทัล โครงนั่งร้านนี้จึงไม่ได้รับการส่งเสริมและนำไปใช้อย่างกว้างขวาง ประเทศจีนมีการสร้างโรงงานนั่งร้านแบบเกทจำนวนหนึ่ง และผลิตภัณฑ์ส่วนใหญ่ได้รับการประมวลผลตามแผนของนักลงทุนต่างชาติ นั่งร้านแบบ Bowl-buckle เป็นนั่งร้านที่ใช้กันอย่างแพร่หลายมากที่สุดในนั่งร้านรูปแบบใหม่ แต่ใช้ในบางภูมิภาคและโครงการเท่านั้น

ตั้งแต่ปี 1990 องค์กรในประเทศบางแห่งได้นำเทคโนโลยีขั้นสูงจากต่างประเทศมาใช้ และพัฒนานั่งร้านใหม่ๆ ที่หลากหลาย เช่น นั่งร้านแบบโบลต์ นั่งร้านโมดูล CRAB นั่งร้านแบบดิสก์ นั่งร้านทรงสี่เหลี่ยม และโครงปีนเขาประเภทต่างๆ ภายในปี 2556 มีผู้ผลิตนั่งร้านมืออาชีพในประเทศมากกว่า 100 ราย ส่วนใหญ่อยู่ในอู๋ซี กวางโจว ชิงเต่า และสถานที่อื่นๆ ในทางเทคนิคแล้ว บริษัทนั่งร้านของจีนมีความสามารถในการแปรรูปและผลิตนั่งร้านใหม่ๆ ที่หลากหลายอยู่แล้ว อย่างไรก็ตาม ตลาดในประเทศยังไม่ได้ก่อตัวขึ้น และบริษัทก่อสร้างมีความรู้ไม่เพียงพอเกี่ยวกับโครงนั่งร้านแบบใหม่

ด้วยการเกิดขึ้นของระบบอาคารขนาดใหญ่ที่ทันสมัยจำนวนมากในประเทศจีน นั่งร้านท่อเหล็กชนิดยึดไม่สามารถตอบสนองความต้องการในการพัฒนาการก่อสร้างอาคารได้ ถือเป็นงานเร่งด่วนในการพัฒนาและส่งเสริมการประยุกต์ใช้โครงนั่งร้านใหม่อย่างจริงจัง การปฏิบัติได้พิสูจน์แล้วว่าการใช้นั่งร้านใหม่ไม่เพียงปลอดภัยและเชื่อถือได้ในการก่อสร้าง แต่ยังรวดเร็วในการประกอบและถอดประกอบอีกด้วย ประสิทธิภาพการประกอบและการถอดประกอบเพิ่มขึ้นมากกว่าสองเท่า การก่อสร้างประเภทต่างๆ จะใช้โครงที่แตกต่างกันเพื่อวัตถุประสงค์ที่แตกต่างกัน โครงรองรับสะพานส่วนใหญ่ใช้นั่งร้านที่มีหัวเข็มขัด และบางส่วนใช้นั่งร้านแบบพอร์ทัล โครงสร้างหลักนั่งร้านพื้นก่อสร้างส่วนใหญ่ใช้นั่งร้านยึด