داربست یک اقدام ضروری برای عملیات ارتفاع بالا است

داربست یک اقدام ضروری برای عملیات ارتفاع بالا است. این یک عمل قابل مشاهده است. این نه تنها شامل ایمنی در طی مراحل نعوظ است ، بلکه کیفیت نعوظ نیز بر استفاده از داربست تأثیر می گذارد. عبور ایمن را نمی توان نادیده گرفت.

اول ، قطب
1) بالای قطب داربست 1.5 متر بالاتر از اپیتلیوم کف ساختاری است. مفصل باید از اتصال دهنده های باسن استفاده کند ، و قطب ها و تخته های بزرگ توسط اتصال دهنده های زاویه ای راست به هم وصل می شوند.
2) اتصال دهنده های مفصل باسن روی قطب ها مبهوت هستند. دو اتصالات قطب مجاور نباید در همان دهانه قرار بگیرند. فاصله بین دو اتصالات قطب مجاور در جهت ارتفاع نباید کمتر از 500 میلی متر باشد. مرکز هر مفصل به دور از گره اصلی است. فاصله نباید از 1/3 از فاصله مرحله بیشتر باشد. دو اتصالات در همان مرحله مجاز نیستند.
3) طول همپوشانی قطب عمودی کمتر از 1 متر نیست ، کمتر از دو اتصال دهنده چرخان ثابت است و فاصله از لبه پوشش بست انتهای انتهای قطب کمتر از 100 میلی متر نیست.
4) انحراف عمودی قطب عمودی نباید از 1/400 ارتفاع بیشتر باشد. هر قطب عمودی به صورت 6 متر محاسبه می شود ، یعنی انحراف عمودی یک قطب عمودی منفرد از 15 میلی متر بیشتر نیست.
5) انتهای پایین قطب داربست دو ردیف کانسیلر باید دارای یک نوار فولادی موقعیت یابی با قطر 25 باشد.
6) هنگام شروع ستون ها ، هر 6 دهانه پرتاب کنید ، تا زمانی که قطب های دیواری نصب شوند ، می توانید مطابق با وضعیت آن را حذف کنید.
7) هنگامی که با میله های اتصال به لایه ساختاری برپا می شوند ، میله های اتصال بلافاصله پس از ستون ها نصب می شوند ، میله های افقی عمودی و میله های افقی افقی در آنجا نصب می شوند.